Türkiye'de en yaygın ulaşım aracı 1960'lı yıllarda bisikletlerdi. O dönemde bisikletler ruhsatlı, plakalı ve ehliyetli olarak kullanılıyordu. Bisiklet sahipleri, neredeyse otomobil vergilerine denk vergiler ödüyor ve bisiklet sürmek için ehliyet sahibi olmaları gerekiyordu. Ehliyetsiz bisiklet kullanımı yasaktı. İlginç bir detay ise bisiklet kullanımının bir kişiyle sınırlandırılmış olmasıydı.
Bu kural muhtemelen kazaları önlemek amacıyla getirilmişti. Ayrıca, bisikletler düzenli olarak muayeneye tabi tutuluyordu. 6 ayda bir fenni muayene, 4 ayda bir ise genel muayene yapılmaktaydı. Günümüzde özgürce ehliyetsiz kullanılan bisikletler, o dönemde ciddi bir ulaşım aracı olarak kabul ediliyor ve sıkı kurallarla denetleniyordu.
